بسم الله الرحمن الرحیم.
لا حول و لاقوة الا بالله العلی العظیم
و بار دیگر این اطمینان حاصل گردید که درخت طیبه انقلاب اسلامی ایران را بیمی از چرخ غدار نیلوفری و سبزک هرز نیست .بار دیگر منافقان کوردل پیراهن فتنه را تجدید کرده و با تلبس آن به بهانه حمایت از از مردم مصر روز 25 بهمن را عرصه فتنه و آشوب قرر دادند ... لیکن به مصداق و لا یحیق مکر السیئ الا باهله شر این مکر و حیله به خودشان بازگشت و بیش از پیش شرمساری و روسیاهی آقایان موسوی و کروبی و همراهان داخلی و خارجی شان رقم خورد. کوردلان برآنند که به خیال خام خود درخت برومند طیبه انقلاب را ضربتی سخت زنند یریدون ان یطفئوا نور الله بافواههم لیکن غافل از آنکه این اقدام آنان بی آنکه خود بفهمند نمایش اقتدار نظام توانمند جمهوری اسلامی خواهد بود و پیام والای آن را بیش از پیش بسط خواهد داد که و یأبی الله الا ان یتم نوره ولو کره الکافرون ...ما وبلاگ نویسان سرویس پارسی بلاگ نیز همگام با ملت فهیم ایران اقدامات خائنانه آقایان کروبی و موسوی و همراهان آنان را که سعی در تضعیف نظام اسلامی داشته و منجر به شهادت دو تن از بسیجیان برومند این مرز و بوم و مجروحیت عده ای از هموطنانمان گردید را محکوم نموده و از آنجا که از سویی جزاء السیئة سیئة مثلها و از دیگر سو سران فتنه بارها و بارها نشان داده اند که مغز کوچک و همت ناقصشان را یارای درک کرامت و بزرگ منشی نظام اسلامی نیست از از مراجع محترم قضایی خاصه ریاست محترم قوه قضائیه حضرت آیت الله لاریجانی قاطعانه خواستار بازداشت و اشد محاکمه سران فتنه به اتهام فساد فی الارض هستیم.و براستی هیچ مصداقی جز مفسد فی الارض زیبنده آقای کروبی و موسوی نخواهد بود. بی تردید محاکمه سران فتنه و خلع لباس آقای کروبی و در نهایت اشد مجازات آنان، چشمان دوستداران نظام اسلامی را روشن ساخته و دسیسه های دشمنان دین را بیش از پیش نقش بر آب خواهد ساخت
وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ

پی نوشت:دوستان وبلاگ نویس ، به منظور محکوم کردن اغتشاشات جلبک ها این مطلب را در وبلاگشون قرار بدن.

بالاخره پس از عذاب همسر و مادر و پدر و خلاصه همه نزدیکان (از این که هی گوشزد کنن"مهتاب درس خوندی؟ تو آخه امتحان داری")، امروز صبح امتحان کنکورمو دادم.....

این دو سه روز آخر حسابی درس خوندم (3-4 ساعت تو روز!)....تازه می فهمیدم درس خوندن چیه!!! آخه روزها می گذشت و از یه ساعت بیشتر نمی شد....

منم از اون آدرنالین دقیقه نود ره گذر، همیشه بهره مند می شم....اصلا به نظرم ارزش نداره آدم واسه کنکور، چند ماه زندگی شو هدر بده... همیشه از این دیقه 90 بودن راضی بودم.

2 سال پیش هم تو این رقابت کنکور شرکت کرده بودم.... با همین آدرنالین دقیقه نود و خوندن واسه کنکور تنها تو 15 روز تونستم نتیجه نسبتا خوبی بگیرم (قبولی تو دانشگاه سراسری اونم روزانه منتها تو تبریز)...

شاید همین جریانا باعث شد که امسال هم این جوری امتحان بدم!!!

شده سر جلسه ی امتحانای رسمی کارایی بکنین که مدام نگران باشین مراقب نبینتتون؟!

یواشکی کاغذ کوچولویی رو که مخصوص این کار اورده بودم، از کیفم برداشتم و سریع شروع کردم به نوشتن جوابایی که پاسخنامه م دادم!!....آخه من صبر ندارم تا اومدن جوابا صبر کنم و تازه اون موقع بفهمم امتحانمو چه جوری دادم!!...همین یه هفته هم خیلی صبر می خواد تا سنجش کلید رو اعلام کنه!!

فردا شب بالاخره پس از یه ماه دوری از خونه مون تو اصفهان، به این پایتخت تمدن و فرهنگ برمی گردم... دلم واسه دوستام تنگ شده... دلم واسه زندگی آروم بدون دغدغه درس تنگ شده....

دیگه روزای آخریه که وقت دارم واسه امتحان بخونم. آخه من چرا این جوریم؟!!!

نمی تونم پای کتاب بشینم. این وبلاگم که حسابی واسه وقت کشی قلقلکم میده.

می تونم موفق بشم اگه خود خدا کمکم کنه.

خدایا یه اراده و همتی به من بده!!!

دیگه همه چی رو خریدم، مونده جوراب .....دلم می خواد زودتر امتحانم رو بدم. اون وقت با خیال راحت هر چی کتاب می رسه دستم واسه حج و ارتباط با خدا، بخونم.

خدا کمک کنه بتونم از این سفر خوب بهره ببرم.

خدا کمک کنه وقتی اون جا دعای سال تحویل رو می خونم، از ته دل باشه، مثل یه گدا (چرا مثل، گدایی مگه شاخ و دم داره؟!!!) ازش بخوام که سال 90 یه جورایی انقلابی باشه. یه موج دریا بیاد و هر چی بدیه با خودش ببره.

خدا کمک کنه آقا و سرورم امسال بیاد.

خدا کمک کنه امسال به مولام نزدیکتر بشم.

خونه تکونیمو کردم... همه جا برق میزد...حالا که خونه تمیز شده، یه خورده که به هم می ریزه غصه می خورم....... مونده خونه تکونی چهار دیواری دلم....کاش می شد یکی کمکم می کرد این چهاردیواری هم سریع تر تمیز شه...

تو پست قبلیم از همسر گرام نوشته بودم........اومد پستم خوند....

گفت: این جوری چرا راجع به من نوشتی؟ دوستات فک می کنن من خیلی بهت زور میگم.

گفتم: باشه... میرم ازت تعریف می کنم.

خداییش آقاس. دستش درد نکنه چقد تو تمیز کردن خونه کمکم کرد.

خدایا شکرت.